Aminozuuranalyse

Aminozuren zijn groepen moleculen die samenkomen om eiwitten te vormen. Aminozuren en eiwitten zijn de bouwstenen van het leven. Wanneer eiwitten worden verteerd of afgebroken, blijven er aminozuren over. Het menselijk lichaam gebruikt deze aminozuren om eiwitten te maken die essentieel zijn voor het lichaam om voedsel af te breken, te groeien, lichaamsweefsel te herstellen en vele andere lichaamsfuncties uit te voeren. Aminozuren worden door het lichaam gebruikt als energiebron.

In wezen zijn aminozuren verdeeld in drie groepen: essentiële aminozuren, niet-essentiële aminozuren en voorwaardelijke aminozuren.

• Essentiële aminozuren kunnen niet door het lichaam worden aangemaakt. Ze moeten afkomstig zijn van het geconsumeerde voedsel. De negen essentiële aminozuren zijn: histidine, isoleucine, leucine, lysine, methionine, fenylalanine, threonine, tryptofaan en valine.
• Niet-essentiële aminozuren zijn aminozuren die het lichaam zelf aanmaakt, ook als ze niet via de geconsumeerde voeding worden ingenomen. Niet-essentiële aminozuren zijn: alanine, arginine, asparagine, asparaginezuur, cysteïne, glutaminezuur, glutamine, glycine, proline, serine en tyrosine.
• Voorwaardelijke aminozuren daarentegen zijn die welke over het algemeen niet essentieel zijn, behalve in tijden van ziekte en stress. Voorwaardelijke aminozuren zijn: arginine, cysteïne, glutamine, tyrosine, glycine, ornithine, proline en serine.

Het is niet nodig om bij elke maaltijd essentiële en niet-essentiële aminozuren te consumeren. Het is echter belangrijk om gedurende de dag hun evenwicht te bewaren. Een voeding op basis van een enkele plantaardige stof is daarbij niet voldoende.

Aminozuuranalyses worden uitgevoerd om het aminozuurgehalte te bepalen van monsters die aminozuren, peptiden en eiwitten bevatten. Op enkele uitzonderingen na zijn eiwitten lange lineaire polymeren van aminozuren die via peptidebindingen met elkaar zijn verbonden. De eerste stap van aminozuuranalyse omvat het hydrolyseren van deze peptidebindingen. De vrijgekomen aminozuren worden vervolgens gescheiden en gedetecteerd.

Sinds de jaren vijftig wordt een methode gebruikt die gebruikmaakt van zoutzuurhydrolyse voor aminozuuranalyse. Bij deze methode worden eiwitten en peptiden gehydrolyseerd tot samenstellende aminozuren, die vervolgens worden gescheiden door hogedrukvloeistofchromatografie (HPLC) en gedetecteerd door UV of fluorometrie. Dankzij nieuwe technologieën kunnen analyses gevoeliger zijn en hoeven er minder monsters te worden geanalyseerd.

Onze organisatie biedt ook aminozuuranalysediensten met haar opgeleide en deskundige medewerkers en geavanceerde technologische apparatuur, naast de talrijke test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die zij levert aan bedrijven in verschillende sectoren.