Dynamische lichtverstrooiingstests (DLS).

Dynamische lichtverstrooiingstests (DLS).

Deeltjesgrootteanalyse is een techniek die wordt gebruikt om de grootteverdeling van deeltjes in een bepaald monster te karakteriseren. Deeltjesgrootteanalyse kan worden toegepast op vaste materialen, suspensies, emulsies en zelfs aërosolen. Er zijn veel verschillende methoden die worden gebruikt om de deeltjesgrootte te meten.

Dynamische lichtverstrooiingstests (DLS).

Sommige methoden voor deeltjesgroottebepaling worden voor een grote verscheidenheid aan monsters gebruikt, maar sommige worden alleen voor bepaalde toepassingen gebruikt. Omdat verschillende methoden voor hetzelfde materiaal heel verschillende resultaten kunnen opleveren, is het erg belangrijk om voor verschillende monsters de meest geschikte methode te kiezen.

Deeltjesgrootteanalyse is een zeer belangrijke test en wordt in veel verschillende industrieën gebruikt voor kwaliteitscontroledoeleinden. In bijna elke industrie waar slijpen of vermalen wordt gebruikt, is de deeltjesgrootte een kritische factor bij het bepalen van de efficiëntie van productieprocessen en de prestaties van het eindproduct. Sommige industrieën en producttypen waar deeltjesgrootte wordt gebruikt, zijn onder meer: ​​farmaceutische producten, bouwmaterialen, verven en coatings, voedsel en dranken, en spuitbussen.

Laserdiffractie is een van de meest gebruikte methoden voor deeltjesgroottebepaling, vooral voor deeltjes in het bereik van 0,5-1000 micron. Het werkt volgens het principe dat wanneer een lichtstraal wordt verstrooid door een groep deeltjes, de verstrooiingshoek van het licht omgekeerd evenredig is met de deeltjesgrootte (hoe kleiner de deeltjesgrootte, hoe groter de verstrooiingshoek van het licht).

Er zijn veel andere methoden dan laserdiffractie om de deeltjesgrootte te analyseren. Bij het meten van zeer kleine deeltjes (bijvoorbeeld kleiner dan 0,5 µm) is dynamische lichtverstrooiing (DLS) veruit de gemakkelijkste methode om te gebruiken.

Dynamische lichtverstrooiing (DLS) is een beproefde, niet-invasieve techniek die wordt gebruikt om de grootte en grootteverdeling te meten van moleculen en deeltjes die zich doorgaans in het submicrongebied bevinden, waardoor metingen onder 1 nm mogelijk worden gemaakt met de nieuwste technologieën.

Typische toepassingen van dynamische lichtverstrooiing zijn de karakterisering van deeltjes, emulsies of moleculen die in een vloeistof zijn gedispergeerd of opgelost. De Brownse beweging van de deeltjes of moleculen in suspensie zorgt ervoor dat het laserlicht met verschillende intensiteiten wordt verstrooid. Analyse van deze dichtheidsfluctuaties geeft de snelheid van de Brownse beweging en daarmee de deeltjesgrootte. Kleine deeltjes bewegen sneller dan grote deeltjes.

Wanneer tijdens het testen een laserlichtbron wordt toegepast op een waterig deeltjesmonster in oplossing, verspreidt het zich tijdens het passeren. Het verstrooide licht wordt gedetecteerd en geregistreerd onder een vooraf gedefinieerde hoek, en de tijdsafhankelijkheid van de veranderingen in de verstrooide intensiteitsprofielen houdt verband met de snelheid van de deeltjes en dus met hun gemiddelde grootte en verdeling in het systeem.

Kort gezegd is dynamische lichtverstrooiingsanalyse een indirecte methode met hoge doorvoer om de grootte van deeltjes in een oplossing te meten in verhouding tot de hydrodynamische diameter. De sterke punten van deze techniek kunnen als volgt worden opgesomd: het is een snelle en automatische methode, levert snelle resultaten op, accepteert lage monsterconcentraties, biedt een algemene deeltjesgrootteverdeling, werkt goed met een breed scala aan deeltjesgroottes en is een niet-destructieve techniek. analyse methode.

Deze methode heeft echter enkele beperkingen. Deze techniek biedt bijvoorbeeld geen informatie over de vorm van deeltjes voor onregelmatige geometrieën. Bovendien kunnen zware deeltjes soms neerslaan en foutieve informatie veroorzaken. Grotere deeltjes hebben een hoger gewicht in de ruwe dichtheidsverdeling.

Dynamische lichtverstrooiingstests worden gebruikt om de grootte van een verscheidenheid aan deeltjes te bepalen, waaronder eiwitten, polymeren, micellen, eiwitkooien en virusachtige deeltjes, blaasjes, koolhydraten, nanodeeltjes, biologische cellen en gels. Als de grootte van het systeem niet verspreid is, kan met deze methode de gemiddelde effectieve diameter van de deeltjes worden bepaald. Metingen zijn afhankelijk van de grootte van het deeltje of de deeltjeskern, oppervlaktestructuren, deeltjesconcentratie en het type ionen in de omgeving.

Testdiensten voor dynamische lichtverstrooiing (DLS) behoren tot de vele test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die onze organisatie aan bedrijven levert.

WhatsApp