De JIS K 5400-norm, ontwikkeld door de Japanese Industrial Standards Organization (JIS), beschrijft de vereisten voor het bepalen van de prestaties en kwaliteit van verven en verffilms, en definieert testmethoden.
De belangrijkste testmethoden die in deze norm worden beschreven, zijn:
De potloodhardheidstest wordt toegepast om de krasbestendigheid (vermogen om de verf te beschermen) van de coating te controleren. Tijdens het testen wordt het monster in de machine geplaatst. Elk voorwerp (spons, potlood) wordt op het handvat van de machine geplaatst en vervolgens meerdere keren over het oppervlak van het monster bewogen om normaal gebruik te simuleren (zoals reinigen met een spons). Het monster wordt geëvalueerd om de mate van verslechtering te bepalen.
De rasterhechtingstest (rasterplakbandmethode) wordt toegepast om het vermogen van de coating om de verf te beschermen en het hechtingsvermogen te controleren. Tijdens het testen wordt het gecoate proefstuk in een rooster gesneden. Op het uitgesneden stuk is een speciale tape bevestigd. De tape laat snel los. Als de verfschilfers niet zichtbaar zijn, wordt de coating als effectief beschouwd om de verf te beschermen.
De zoutwaterbestendigheidstest (gelakt oppervlak) wordt uitgevoerd om het vermogen van de geverfde delen van de coating om te beschermen tegen corrosie te controleren. Tijdens het testen worden de gecoate proefstukken en de niet-gecoate proefstukken in de testmachine geplaatst. De machine besproeit de elementen in verschillende cycli met zout water. Elke vier uur worden er monsters genomen en wordt hun toestand beoordeeld.
Zoutwaterbestendigheidstest (ongeverfd oppervlak), ongeverfde coating Het wordt toegepast om het corrosiebeschermingsvermogen van de onderdelen te controleren. Tijdens het testen worden de gecoate proefstukken en de niet-gecoate proefstukken in de testmachine geplaatst. De machine besproeit de elementen in verschillende cycli met zout water. Elke vier uur worden er monsters genomen en wordt hun toestand beoordeeld.
De UV-bestendigheidstest wordt uitgevoerd om de belangrijkste atmosferische factor (UV-stralen) en de duurzaamheid van de blootgestelde coating te simuleren. Tijdens het testen worden gecoate teststukken in de testmachine geplaatst. De machine verlicht het testelement met zeer sterk xenonlicht dat de zonnestralen nabootst. Na de standaardcyclus wordt het monster gevalideerd. Als het zijn eigenschappen behoudt, wordt verder getest.
Weerbestendigheidstest (xenon-booglampmethode) is een uitgebreid testmanagement dat weersomstandigheden simuleert. Met deze test worden de duurzaamheid van het product en het vermogen om het oppervlak te beschermen geëvalueerd. Tijdens het testen worden de gecoate monsters in de testmachine geplaatst. De machine belicht de monsters continu met zeer sterk xenonlicht. Daarnaast wordt het element elke 2 uur gedurende 18 minuten met water besprenkeld. Een cyclus duurt 150 uur. Als na deze tijd de glans op 80 procent wordt gehouden en de contacthoek niet onder de 90 procent is gedaald, wordt het product als duurzaam beschouwd voor maximaal een maand.
De alkalibestendigheidstest wordt toegepast om het vermogen van de coating om te beschermen tegen alkalische werking te controleren. Tijdens de test wordt alkali op het onderdeel gedruppeld en gedurende een uur op 50 graden gelaten. Het ongecoate gebied (rechterhelft) moet gekleurd zijn, maar het aangebrachte gebied (linkerhelft) moet onbeschadigd zijn.
De zuurbestendigheidstest wordt toegepast om het vermogen van de coating om te beschermen tegen de effecten van zuur te controleren. Tijdens het testen wordt verdund zwavelzuur gedruppeld en gedurende 50 minuten op 30 graden gelaten. Er moet een vlek op het ongecoate gebied (rechterhelft) zitten, maar het aangebrachte gebied (linkerhelft) mag niet beschadigd zijn.
De omgevingssimulator is een geavanceerde testmethode waarmee bepaalde weersomstandigheden zoals vochtigheid of temperatuur kunnen worden gesimuleerd. Deze machine helpt de productprestaties onder alle mogelijke omstandigheden te beheersen door willekeurige weersomstandigheden van over de hele wereld te simuleren.
Hydrofobiciteit (contacthoektest) wordt toegepast om de contacthoek te bepalen en te verifiëren. Op deze manier worden de hydrofobe eigenschappen van coatings en andere producten bepaald. Tijdens het testen wordt het gecoate testelement in de machine geplaatst. Een speciaal mondstuk produceert een druppel water en plaatst deze op het testelement. Geavanceerde optische laser meet de contacthoek. Hoe kleiner het contactoppervlak, hoe groter de contacthoek.
Onze organisatie biedt ook testdiensten voor verven binnen het bereik van de JIS K 5400-norm, met zijn opgeleid en deskundig personeel en geavanceerde technologische apparatuur, naast de talrijke test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die het levert aan bedrijven in verschillende sectoren.
U kunt ons vragen om ons formulier in te vullen om een afspraak te maken, voor meer gedetailleerde informatie of om een evaluatie aan te vragen.
Eurolabrapportage- en certificeringsactiviteiten, United Accreditation Foundation (UAF), Turks accreditatiebureau (TÜRKAK), Stichting Ondernemingsaccreditatie (EAF) op basis van de door haar instelling verstrekte accreditatie. De Enterprise Accreditation Foundation (EAF) is ook ondertekenaar van de Verenigde Naties (UN GLOBAL COMPACT).
