Analyse van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen

Analyse van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen

Niet-ionische (niet-ionische) oppervlakteactieve stoffen worden gebruikt als een essentieel ingrediënt voor een verscheidenheid aan toepassingen, variërend van persoonlijke verzorging tot zeer uiteenlopende industriële toepassingen. Structureel combineren niet-ionische oppervlakteactieve stoffen een ongeladen hydrofiele en hydrofobe groep, waardoor ze effectief zijn bij het bevochtigen en verspreiden en als emulgatoren en schuimmiddelen. Het heeft ook minimale huid- en oogirritatie-effecten.

Analyse van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen

De hydrofiele component van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen is tegenwoordig grotendeels gebaseerd op polyethyleenoxide, een aardoliederivaat. Bovendien zijn een aanzienlijk deel van de hydrofobe componenten van deze materialen aardoliederivaten. Het verbruik van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen op basis van polyethyleenoxide is extreem hoog.

Niet-ionische oppervlakteactieve stoffen bevatten veel synthetische chemicaliën van verschillende soorten en structuren. De belangrijkste typen van deze stoffen zijn vetalcoholethoxylaat, alkylfenolethoxylaat en vetzuuralkoxylaat. Er zijn hoofdzakelijk twee belangrijke concepten die worden gebruikt om niet-ionische oppervlakteactieve stoffen te beschrijven: troebelingspunt en hydrofiele/lipofiele balanswaarde. Het troebelingspunt is de temperatuur waarbij niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen de oplossing verlaten. Beneden dit punt heeft de oppervlakteactieve stof een sterkere schuimvorming, waarboven de schuimvorming aanzienlijk afneemt. De hydrofiele/lipofiele balanswaarde is de verhouding van het gewichtspercentage van de hydrofiele groepen tot de hydrofobe groepen in de structuur. Dat wil zeggen, het geeft de massaverhouding aan tussen de hydrofiele en lipofiele delen van een oppervlakteactieve stof. Laagwaardige oppervlakteactieve stoffen hebben goede olieoplossende eigenschappen, hoogwaardige, hydrofiele oppervlakken hebben een goede hittebestendigheid.zorgt ervoor dat het barst. Over het algemeen geldt: hoe hoger deze waarde, hoe hoger het schuimvermogen.

Niet-ionische oppervlakteactieve stoffen worden gebruikt als ontvetters in wasmiddelen, huishoudelijke schoonmaakmiddelen en afwasmiddelen. Ze bieden een uitstekende oplosbaarheid en produceren een lage hoeveelheid schuim. In combinatie met anionische oppervlakteactieve stoffen zorgen niet-ionische oppervlakteactieve stoffen voor bestendigheid tegen hard water in textielwasmiddelen.

Onze organisatie biedt ook analysediensten voor niet-ionische oppervlakteactieve stoffen met haar opgeleide en deskundige medewerkers en geavanceerde technologische apparatuur, naast de talrijke test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die zij levert aan bedrijven in verschillende sectoren.

WhatsApp