Bepaling van organische/anorganische stof

Organische verbindingen en anorganische verbindingen vormen de basis van de chemie. Het belangrijkste verschil tussen organische en anorganische verbindingen is dat organische verbindingen altijd koolstof bevatten, terwijl de meeste anorganische verbindingen dat niet doen. Ook bevatten bijna alle organische verbindingen koolstof-waterstofbindingen. Om een ​​verbinding echter als organisch te beschouwen, is het niet voldoende om alleen koolstof te bevatten, het moet zowel koolstof als waterstof bevatten. Organische en anorganische chemie zijn twee van de belangrijkste disciplines van de chemie.

Moleculen geassocieerd met levende organismen zijn organisch. Deze omvatten nucleïnezuren, vetten, suikers, eiwitten, enzymen en koolwaterstofbrandstoffen. Alle organische moleculen bevatten koolstof, bijna alle bevatten waterstof en veel bevatten ook zuurstof. Bijvoorbeeld DNA, tafelsuiker of sucrose, benzeen, methaan en ethanol of graanalcohol zijn organische stoffen.

Anorganische stoffen omvatten zouten, metalen, stoffen gemaakt van afzonderlijke elementen en andere verbindingen die geen koolstof gebonden aan waterstof bevatten. Sommige anorganische moleculen bevatten eigenlijk koolstof. Tafelzout of natriumchloride, kooldioxide, diamant (pure koolstof), zilver en zwavel zijn bijvoorbeeld anorganische stoffen.

Hoewel de meeste organische verbindingen die we in de chemie tegenkomen, worden geproduceerd door levende organismen, is het mogelijk dat moleculen door andere processen worden gevormd. Zonnestraling kan energie leveren om organische verbindingen te produceren uit anorganische koolstofverbindingen.

Het meest voorkomende feit dat organische verbindingen onderscheidt van anorganische verbindingen is dat organische verbindingen voornamelijk ontstaan ​​uit de activiteiten van een levend wezen. Anorganische verbindingen worden echter verkregen uit natuurlijke processen die niets te maken hebben met enig levend wezen op aarde of als resultaat van tests die zijn uitgevoerd in laboratoria.

De belangrijkste verschillen tussen organische en anorganische verbindingen zijn:

• Organische verbindingen worden gekenmerkt door de aanwezigheid van koolstofatomen daarin. De meeste anorganische verbindingen bevatten geen koolstofatomen.
• Organische verbindingen bestaan ​​uit waterstof, zuurstof, koolstof en andere derivaten daarvan. Anorganische verbindingen bevatten geen waterstof, zuurstof en hun derivaten.
• Organische verbindingen zijn vluchtig en licht ontvlambaar. Anorganische verbindingen zijn ontvlambaar en inherent niet-vluchtig.
• Organische verbindingen bestaan ​​in de vorm van vaste stoffen, gassen en vloeistoffen. Anorganische verbindingen bestaan ​​in vaste vorm.
• Organische verbindingen zijn onoplosbaar in water. Anorganische verbindingen zijn oplosbaar in water.
• Organische verbindingen hebben koolstof-waterstofbindingen. Anorganische verbindingen hebben geen koolstof-waterstofbindingen.
• Organische verbindingen komen voornamelijk voor in de meeste levende wezens. Anorganische verbindingen worden gevonden in levenloze objecten.

Onze organisatie biedt ook diensten voor de bepaling van organische/anorganische stoffen met haar getrainde en deskundige medewerkers en geavanceerde technologische apparatuur, naast de talrijke test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die zij levert aan bedrijven in verschillende sectoren.