Analyse van waterdampdoorlaatbaarheid

Waterdampdoorlaatbaarheid is een maat voor de doorgang van waterdamp door een materiaal. Het is ook bekend als waterdamptransmissiesnelheid of vochtdamptransmissiesnelheid. Het is in feite de massa waterdamp die wordt overgedragen vanuit een gebied gemeten in een bepaalde tijdseenheid onder bepaalde omstandigheden van temperatuur en vochtigheid. Waterdampdoorlaatbaarheid is het resultaat van het dampdrukverschil tussen twee oppervlakken bij een gegeven vochtigheid en temperatuur.

Dampdoorlaatbaarheid, vaak aangeduid als ademend vermogen, beschrijft het vermogen van een materiaal om waterdamp door te laten. In tegenstelling tot het vasthouden van water in bulk, dat verwijst naar water in vloeibare vorm, heeft dampdoorlaatbaarheid betrekking op water in gasvorm.

De meting van de waterdamptransmissiesnelheid wordt berekend volgens het testprotocol dat is gedefinieerd in de ASTM E96-standaard die is ontwikkeld door de American Testing and Materials Organization (ASTM). Deze methode laat zien hoeveel vocht een barrière kan passeren in een periode van 24 uur (ASTM E96-00e1 Standaard testmethoden voor waterdamptransmissie van materialen). De beschreven testmethoden hebben betrekking op de bepaling van de waterdamptransmissie in materialen waarvoor de waterdamptransmissie belangrijk is, zoals papier, plastic folie, andere plaatmaterialen, vezelplaat, gips en gipsproducten, houtproducten en kunststoffen. Deze testmethoden zijn beperkt tot monsters met een dikte van maximaal 32 mm.

Deze norm definieert twee basismethoden voor het meten van de doorlaatbaarheid: de droogmiddelmethode en de watermethode. Beide methoden omvatten natte bedrijfscondities aan de ene kant en lage luchtvochtigheid aan de ene kant en hoge luchtvochtigheid aan de andere kant. Er wordt echter geen harmonie verwacht tussen de resultaten die met verschillende methoden worden verkregen, de methode die het dichtst bij de gebruiksomstandigheden ligt, wordt gekozen.

Aangezien de uitgevoerde metingen worden beïnvloed door de dampdruk, is het noodzakelijk om de dampdruk over het monster aan te passen om de waterdampdoorlaatbaarheid te bepalen. De ASTM E96-norm wordt gebruikt om een ​​relatieve beoordeling van materialen te verkrijgen die aangeeft hoe goed elk van hen bestand is tegen het doorlaten van waterdamp.

Onze organisatie biedt ook analysediensten voor waterdampdoorlaatbaarheid met haar getrainde en deskundige medewerkers en geavanceerde technologische apparatuur, naast de talrijke test-, meet-, analyse- en evaluatiestudies die zij levert aan bedrijven in verschillende sectoren.