Test skuteczności filtracji bakteryjno-wirusowej (BFE / VFE)

Test skuteczności filtracji bakteryjno-wirusowej (BFE / VFE)

Test skuteczności filtracji bakteryjnej (BFE) jest wykonywany na materiałach filtrujących i urządzeniach zaprojektowanych do ochrony przed aerozolami biologicznymi, takich jak maski na twarz, fartuchy chirurgiczne, czapki i filtry powietrza.

Test skuteczności filtracji bakteryjno-wirusowej (BFE / VFE)

Ten test jest używany do zastosowań FDA 510 (k) dla masek chirurgicznych, jest wymagany dla ASTM F2100 i EN 14683 i jest zgodny z ASTM F2101 i EN14683. Pracownicy EUROLAB pomogli opracować tę metodę testową, więc mają duże doświadczenie w tym teście. Oferujemy kompleksowe usługi dla wszystkich potrzeb testowych ASTM F2100 i EN 14683.

Obowiązujące normy

  • ASTM F2100
  • PL 14683
  • ASTM F2101

Przykładowe funkcje

  • BFE101: zalecane minimum 5; każda próbka powinna być płaską maską lub maską pełnotwarzową 4 x 4 cale (10 x 10 cm)
  • BFE110: zalecane jest co najmniej 5 próbek; Oddzielne próbki są wymagane dla BFE i delta p. Każda próbka powinna być płaską maską lub maską pełnotwarzową 4 x 4 cale (10 x 10 cm).
  • BFE125: zalecane są co najmniej 3 próbki; każda próbka musi mieć co najmniej 4 x 4 cale (10 x 10 cm) lub musi być całkowicie zabudowanym filtrem
  • VFE110: zalecane jest co najmniej 5 próbek; każda próbka musi mieć co najmniej 4 x 4 cale (10 x 10 cm)
  • VFE125: zalecane są co najmniej 3 próbki; każda próbka musi mieć co najmniej 4 x 4 cale (10 x 10 cm) lub musi być całkowicie zabudowanym filtrem

Skuteczność filtracji bakteryjnej (BFE)

Test skuteczności filtracji bakteryjnej określa skuteczność filtracji poprzez porównanie liczb kontrolnych bakterii z numerami odpadów badanej substancji. Badanie przeprowadza się przy użyciu Staphylococcus aureus jako organizmu prowokującego. Po wstępnym kondycjonowaniu ośrodka filtracyjnego ciekła zawiesina S. aureus jest aerozolowana i przesyłana do ośrodka filtracyjnego przy stałym natężeniu przepływu 28.3 litrów na minutę (LPM) lub 1 metr sześcienny na minutę (CFM).

Kropelki aerozolu są pobierane z sześciostopniowego próbnika Andersena w celu pobrania. Liczbę kropelek aerozolu bakteryjnego, które stykają się z medium filtrującym, określa się przeprowadzając kontrole testowe w systemie testowym bez materiału filtrującego. Trudności kontrolne utrzymywano na poziomie 3.0-0.3 jednostek tworzących kolonie (CFU) ze średnią wielkością cząstek (MPS) 1700 ± 3000 µm. Pozwala to na raportowanie skuteczności filtracji do> 99,9%.

Test BFE ma wiele zalet w porównaniu z innymi testami wydajności filtracji. Jest stosowany od lat z niewielkimi modyfikacjami lub bez nich i stanowi standardowe odniesienie do porównywania materiałów filtracyjnych. Średni rozmiar cząstek można ściśle kontrolować i mierzy się go za pomocą sześciostopniowego próbnika Andersena o żywotnych cząstkach, który umożliwia analizę krok po kroku. Procedura BFE jest powtarzalna i stwarza poważniejsze wyzwanie dla większości urządzeń filtrujących, niż się spodziewano podczas normalnego użytkowania. Wiele materiałów można ocenić w stosunkowo krótkim czasie.

Test BFE jest zwykle przeprowadzany w połączeniu z testem różnicy ciśnień (Delta P).

Zalecamy metodę zwiększania trudności dla wbudowanych filtrów. W tej procedurze do każdego materiału testowego podawane jest większe stężenie. Pomiary skuteczności filtracji można określić do> 99.9999%.

Zwiększona trudność Wydajność filtracji bakteryjnej (BFE)

Test zwiększonej skuteczności filtracji bakteryjnej określa skuteczność filtracji poprzez porównanie liczb kontrolnych bakterii z liczbą odpadów substancji badanej. Badanie przeprowadza się przy użyciu Staphylococcus aureus jako organizmu prowokującego. Ciekła zawiesina S. aureus jest aerozolowana i wprowadzana do ośrodka filtracyjnego przy stałym natężeniu przepływu 30 litrów na minutę (LPM).

Kropelki aerozolu są zbierane równolegle we wszystkich uderzeniach szkła (AGI). Trudność jest podawana w odstępach jednominutowych, a pobieranie próbek AGI odbywa się przez dwie minuty w celu oczyszczenia komory aerozolowej. Miano płynu testowego określa się stosując standardowe liczenie płytek i / lub techniki filtracji membranowej. Liczba kropelek aerozolu bakteryjnego, które wchodzą w kontakt z medium filtrującym, jest określana poprzez badanie bez materiału filtrującego w systemie testowym. Kwadratową kontrolę utrzymuje się na poziomie 1 x 10 jednostek tworzących kolonię (CFU) o średniej wielkości cząstek (MAS) 6 ± 3.0 μm. Umożliwia to raportowanie skuteczności filtracji do> 0.3%.

Zwiększony test BFE oferuje szereg korzyści w porównaniu z innymi testami wydajności filtracji. Jest stosowany od lat z niewielkimi modyfikacjami lub bez nich i stanowi standardowe odniesienie do porównywania materiałów filtracyjnych. Zwiększona procedura BFE jest bardzo powtarzalna, łatwa do wykonania i stwarza poważniejsze wyzwanie niż oczekiwano w większości urządzeń filtrujących.

Skuteczność filtracji wirusowej (VFE)

Test skuteczności filtracji wirusowej (VFE) przebiega zgodnie z tą samą procedurą co BFE, z tym wyjątkiem, że wykorzystywanym organizmem trudnym jest bakteriofaza phiX174.

Trudności kontrolne są utrzymywane w 3.0-0.3 jednostkach tworzących łysinki (PFU) o średniej wielkości cząstek (MPS) 1100 ± 3300 µm. Pozwala to na raportowanie skuteczności filtracji do> 99,9%.

Zwiększona wydajność filtracji wirusów zadaniowych (VFE)

Test podwyższonego VFE przebiega według tej samej procedury co BFE, z tym wyjątkiem, że wykorzystywanym organizmem trudnym jest bakteriofaza phiX174.

Kwadratową kontrolę utrzymuje się na poziomie 1 x 10 jednostek formujących płytki (PFU) o średniej wielkości cząstek (MAS) 6 ± 3.0 μm. Pozwala to raportować skuteczność filtracji do> 0.3%

EUROLAB ze swoim wysoce wyspecjalizowanym zespołem i międzynarodowymi akredytowanymi laboratoriami, Test skuteczności filtracji bakteryjno-wirusowej (BFE / VFE) Wszystkie usługi związane z testami, analizami, pomiarami, ocenami i generowaniem raportów są wykonywane całkowicie i niezawodnie.

WhatsApp