Bir Avrupa standardı olan “EN 29367-2 Ro/Ro gemilerinde deniz taşımacılığında kullanılan karayolu taşıtlarında bağlama ve sabitleme düzenlemeleri - Genel gereklilikler - Bölüm 2: Yarı römorklar (ISO 9367-2)” standardında, ISO 3833 standardında tanımlandığı gibi, yarı römorkların Ro/Ro gemilerinde verimli bir şekilde bağlanmasına ve sabitlenmesine olanak tanıyan asgari gereklilikler açıklanmaktadır. Bu standart özellikle yarı römork üzerindeki bağlama düzenlemelerini ve kullanılacak sabitleme yöntemini tanımlamaktadır. Standart ekinde, yarı römork tasarımcılarına bilgi amacıyla, Ro/Ro gemilerinde genel olarak kullanılan sabitleme noktası düzenlemeleri yer almaktadır (Ek A). Bu standart ayrıca elleçleme sırasında hasarı azaltmak için bazı tasarım göstergelerini açıklayan bir ek içermektedir (Ek B).
Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından yayınlanan “ISO 9367-2 Ro/Ro gemilerinde deniz taşımacılığında kullanılan kara taşıtlarında bağlama ve sabitleme düzenlemeleri - Genel gereksinimler - Bölüm 2: Yarı römorklar” standardı da bu amaçla yayınlanmıştır.
EN 29367-2 standardının amaçları doğrultusunda,
Bağlama noktaları yarı römorkun gemiye sabitlenmesini sağlayacak şekilde tasarlanmalıdır. Her bağlama noktası sadece bir bağlama için tasarlanmalıdır. Bağlama noktaları menteşeli, sabit veya döner olabilir.
Yarı römorkun her iki yanında aynı sayıda bağlama noktası bulunmalıdır. Brüt ağırlığı 20 tonun üzerinde ve 40 tona kadar olan yarı römorklar en az dört çift bağlama noktası ile donatılmalıdır. Brüt ağırlığı daha düşük veya daha yüksek olan yarı römorklar için imalatçılar uygun sayıda bağlama noktası sağlamalıdır.
Kasa veya tank yapısı ile bütünleşik bir üst beşinci tekerlek plakasına ve ön uçta bir dingil pimine sahip olan kapalı kasa (örneğin soğutmalı kasa) veya tank gövdeli yarı römorkların, bir alt şasiye sahip olması önemlidir. Bu iki ünite arasında şasi bulunmayan, şasiyi arkadan destekleyen cihazlar, güç gereksinimini karşılamak için aynı sayıda bağlama noktası ile donatılmalıdır.
Yarı römorkun gemi güvertesinde uzunlamasına istiflenmesinde esneklik sağlamak için bağlama çevresinde mümkün olduğunca geniş serbest sektörler sağlanmalıdır. Alternatif istifleme konumları için standart ekinde örnekler yer almaktadır (Ek C).
Her bağlama noktası, en az 80 mm çaplı bir dairenin içinden serbest geçişe izin vermelidir, ancak açıklığın dairesel olmasına gerek yoktur. Bağlama noktası malzemesinin kalınlığı, en az 25 mm açıklığa sahip bir kancanın takılmasına olanak tanımalıdır. Menteşeli veya döner bağlama noktaları için boyut 25 mm’yi aşabilir.
Test edildikten sonra bağlama noktalarında fonksiyonu etkileyebilecek herhangi bir deformasyon, kırılma veya çatlak olmamalıdır. Bağlama noktalarının mukavemeti, hesaplamayla veya bu standarda uygun olarak yapılan statik bir testle kontrol edilir. En azından eşdeğer bir verimliliğin kanıtlanması durumunda diğer test yöntemleri kullanılabilir.
Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, “EN 29367-2 Ro/Ro gemilerinde deniz taşımacılığında kullanılan karayolu taşıtlarında bağlama ve sabitleme düzenlemeleri - Genel gereklilikler - Bölüm 2: Yarı römorklar (ISO 9367-2)” standardında tanımlanan test hizmetleri de vermektedir.