MAN M 3150-2 Yüzey Kalitesi - Son Kaplamanın Değerlendirilmesi - Kamyon

MAN otomotiv şirketi tarafından geliştirilen “MAN M 3150-2 Yüzey kalitesi - Son kaplamanın değerlendirilmesi - Kamyon” standardında, kamyonların yüzey kalitesi açısından son kaplamanın değerlendirilmesine yönelik bir prosedür açıklanmaktadır.

Esasen MAN M 3150 standartlar serisi, MAN ticari araçlarındaki (kabin, kabin eklenti parçaları ve şasi) yapı ve renk eşleşmesinin yanı sıra boşlukların, kaplamaların yüzey kalitesinin tek tip değerlendirmesine yönelik gereklilikler içermektedir. Kısaca bu standart serisi, MAN ticari araçlarında kaplamaların yüzey kalitesinin ve yapı ve renk uyumunun tekdüze bir şekilde değerlendirilmesine izin vermek için tasarlanmıştır. Genelde bu standart kamyonlar için geçerlidir. Askeri araçlar için özel düzenlemeler geçerli olabilir.

Bu standartlar serisi, bileşen malzemesinin kalitesine ve türünden bağımsız olarak hem şirket içi parçalar hem de satın alınan parçalar için geçerlidir.

MAN M 3150-2 standardının amacı, kamyonlar için renk, parlaklık ve yapı açısından tekdüze bir yüzey koşulu garantilemek amacıyla son kaplamanın yüzey kalitesinin değerlendirilmesi için tekdüze kriterlerin belirlenmesidir. Bu gereksinimler müşteri gereksinimlerinden ve son teknolojiden türetilmiştir. Bu standart, boyalı yüzeyler ile dokulu boyalı ve grenli yüzeyler arasında ayrım yapar.

Gerekli yüzey kalitesi, kamyonlar için yüzey yapısı, parlaklık derecesi ve renk için gerekli tolerans aralıkları içinde yer almalıdır. MAN M 3150-2 standardının ikinci bölümünde belirtilen ölçülen değerler sadece kabin ve kabin ataşmanları için geçerlidir (buna tampon, ön aksın arkasındaki çamurluk ve yan paneller dahildir). Üçüncü bölümde belirtilen arıza desenleriyle ilgili gereklilikler ise şasi ve şasi ataşmanları için geçerlidir.

Alt tabaka kaplaması (yapı, renk) için gereklilikler, kaplama malzemelerinin teknik teslimat şartlarında (M 3094, M 3031, M 3022 vb standartlarda) belirtilmiştir. Özellikle, kabinin dolgu renginin tüm ek parçalarınki ile aynı olması sağlanmalıdır.

Parlaklık derecesinin testi ilgili üst kat standartlarına (M 3094, M 3031, M 3022 standartlarına) göre yapılmalıdır. Normal durumda yüksek parlaklık, DIN EN ISO 2813 standardına göre reflektometre aralığı, 20 derece geliş açısı ve en 80 birim parlaklık aranır.

Renk ve parlaklık derecesinin testi genellikle belirtilen kaplama standardına (örneğin M 3018, M 3300, M 3022, M 3031, M 3094 standartlarına) göre yapılmalıdır. Özel araçlar için özel düzenlemeler dikkate alınmalıdır. Yüksek parlaklık açısından, Bölge 1 ve Bölge 2 yüzeylerinde bileşenlerde parlaklık derecesinde maksimum yüzde 10 farka izin verilir. Mat yüzeyler için tasarıma veya askeriyeye özgü toleranslar geçerlidir.

Bu standart, renk sapmalarının değerlendirilmesi için değerlendirme kriterlerini ve kabin ve kabin bağlantılarının son kat boya kaplamasındaki renk farklılıklarının cihaz tabanlı belirlenmesi için ölçüm ve değerlendirme koşullarını tanımlar. Taneli kaplamaya sahip boyalı bağlantı parçalarının değerlendirilmesi M 3150-7 standardında tanımlanmıştır.

Bu standardın amaçları doğrultusunda,

• Katı boyalar, ağırlıklı olarak dağınık yansıma özelliklerine sahip renk pigmentleri içeren boya yapısıdır. Renk izlenimi büyük ölçüde aydınlatma ve görüntüleme yönünden bağımsızdır.
• Efekt boyası, dağınık yansıma özelliklerine sahip renk pigmentlerine ek olarak, özellikle yansıtıcı efekt elemanları (alüminyum pulları vb) içeren boya yapısıdır. Renk izlenimi büyük ölçüde aydınlatmaya ve görüntüleme yönüne bağlıdır.
• Etki açısı (test açısı), gelen ışığın ayna açısından gelen ışık demeti yönünde ölçülen açıdır (DIN 6175-2).
• Orijinal numune, tasarım departmanı tarafından tamamlanan yüzey geliştirme sürecinin sonucu, bu süreç için girdi olarak numune biçimidir.
• Master, orijinal numunenin özelliklerine göre en iyi sonucu veren numunedir. Master, bağlayıcı ölçülen değerleri içerir.
• Master-master, orijinal numunenin tolerans aralığında olan diğer tüm çoğaltılmış numuneler. Master-master numuneler ayrıca görüntüleme numuneleri olarak kullanılır ve bu amaçla işyerlerine ve muhtemelen tedarikçilere dağıtılabilir.
• SMC (istatistiksel ölçüm kontrolü) modu, istatistiksel ortalama değer hesaplaması için bir kalite karakteristiğidir. SMC, yüksek istatistiksel öneme sahip temsili değerler elde etmeyi mümkün kılar. Bu amaçla bir standart hata tanımlanmalıdır. Minimum ölçüm sayısı (N test numunesi) test sürecinde tanımlanır; maksimum sayı 20 ile sınırlıdır.
• DIN 6174 standardına göre renk farkı, renk uzayına göre iki renk arasındaki algılanan farkın büyüklüğüdür.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, “MAN M 3150-2 Yüzey kalitesi - Son kaplamanın değerlendirilmesi - Kamyon” standardında tanımlanan test hizmetleri de vermektedir.