Ulusal Çevre Yöntemleri Endeksi (NEMI) kapsamında, kimyasal oksijen ihtiyacı (KOİ) tayinine yönelik bir test yöntemi içeren SM 5220 B yöntemi geliştirilmiştir. Kimyasal oksijen ihtiyacı, kontrollü koşullar altında numune ile reaksiyona giren belli bir oksidan miktarı olarak tanımlanır. Tüketilen oksidan miktarı, oksijen eşdeğeri cinsinden ifade edilir.
SM 5220 B yönteminde belirtilen oksidan, eşsiz kimyasal özellikleri ile dikromat iyonudur. Bir numunenin hem organik hem de inorganik bileşenleri oksidasyona tabidir, ancak çoğu durumda organik bileşen baskındır. Organik veya inorganik kimyasal oksijen ihtiyacının tek başına ölçülmesi isteniyorsa, birini diğerinden ayırmak için ilave adımlar gerekir.
Kimyasal oksijen ihtiyacı genelde atık su ve doğal sulardaki kirletici maddelerin ölçümü olarak kullanılır. Diğer ilgili analitik değerler, biyokimyasal oksijen ihtiyacı, toplam organik karbon ve toplam oksijen talebidir. Biyokimyasal oksijen ihtiyacı, belli koşullar altında mikroorganizmalar tarafından tüketilen oksijenin bir ölçüsüdür. Toplam organik karbon, bir numunedeki organik karbon ölçüsüdür. Toplam oksijen talebi ise, tam oksidasyon elde edildiğinde bir numunedeki tüm elementler tarafından tüketilen oksijen miktarının bir ölçüsüdür.
Geniş bir teknolojik ekipmana ve yetişmiş ve deneyimli bir kadroya sahip olan ve en modern yöntemleri uygulayan kuruluşumuzda gerçekleştirilen test ve analizlerde, bir yandan ulusal ve uluslararası standartlara, bir yandan da yürürlükte olan yasal düzenlemelere uyulmaktadır. Bu kapsamda yapılan sayısız testler arasında kimyasal oksijen ihtiyacı (KOİ) tayini (SM 5220 B yöntemi) hizmetleri de bulunmaktadır.