ASTM D6991-17e1 Organik Kaplamalardaki İç Gerilmelerin Konsol (Kiriş) Yöntemiyle Ölçümleri İçin Standart Test Yöntemi

ASTM D6991-17e1 Organik Kaplamalardaki İç Gerilmelerin Konsol (Kiriş) Yöntemiyle Ölçümleri İçin Standart Test Yöntemi

Amerikan Test ve Malzeme Kuruluşu (ASTM) tarafından geliştirilen ASTM D6991 standardında, konsol (kiriş) yöntemi kullanılarak organik kaplamalardaki iç gerilmelerin ölçülmesine yönelik bir test yöntemi sunulmaktadır.

ASTM D6991-17e1 Organik Kaplamalardaki İç Gerilmelerin Konsol (Kiriş) Yöntemiyle Ölçümleri İçin Standart Test Yöntemi

Bu test yöntemi esas olarak şu tür kaplamalar için uygun görülmektedir:

  • Alt tabakanın elastisite modülünün, kaplamanın elastisite modülünden önemli ölçüde büyük olduğu kaplamalar
  • Alt tabakanın kalınlığının kaplama kalınlığından önemli ölçüde büyük olduğu kaplamalar

Gerilme değerleri, şu iki değerden biri veya her ikisi ile sınırlıdır:

  • Kaplamanın alt tabakaya yapışma değerleri
  • Kaplamanın çekme mukavemeti

Söz konusu standardın tam ismi şu şekildedir: ASTM D6991-17e1 Konsol (kiriş) yöntemi ile organik kaplamalarda iç gerilmelerin ölçümleri için standart test yöntemi.

Organik kaplamalar, alttaki metal ile aşındırıcı ortam arasındaki korozyon bariyerleridir. Bu yöntem ile yapıların dayanıklılığı korunmakta ve hava koşullarına, neme, aşınmaya, kimyasallara, tokluğa ve estetik görünüme karşı direnç kazandırılmaktadır.

Organik kaplama verimliliği, kaplama sisteminin mekanik özelliklerine, askıya alınmış inhibitörlerin tipine ve konsantrasyonuna, metal yüzeyin ön işlemine, kaplamanın alttaki metal tabana yapışmasına ve diğer katkı maddelerine bağlıdır. Kaplama formülasyonu genellikle solvent, reçine (bağlayıcı), pigment, dolgu maddesi ve katkı maddeleri içerir.

Kaplamalardaki gerilimler, kaplamanın alt tabakasına yapışması ile beklenen hareketler önlendiği takdirde, çekme veya genleşmelerinin bir sonucu olarak ortaya çıkmaktadır.

Kaplamalarda gerilimler, çeşitli nedenlerle oluşmaktadır. Örneğin,

  • Çapraz bağlanma, solvent buharlaşması ve bunlar gibi nedenlerle film oluşumu
  • Kaplama ve altlık arasındaki termal genleşme katsayılarındaki farklılıklar
  • Nem ve su emilimi
  • Ultraviyole radyasyon, sıcaklık ve nem ve benzeri evresel etkiler

Kaplamalardaki iç gerilmelerin bilinmesi, kaplama performansını ve hizmet ömrünü etkileyeceği için çok önemlidir. İç gerilim eğer filmin çekme mukavemetini aşarsa, çatlaklar ortaya çıkar. Buna karşılık, stres, kaplama ile altlık arasındaki yapışmayı aşarsa, bu defa yapışma azalır ve kaplamaların birbirinden ayrılmasına yol açar. Kaplamalardaki gerilimlere yönelik nicel bilgiler, kaplama formülasyonunda ve bunların uygulanması ve kullanımı için yapılacak önerilerde faydalı olmaktadır.

Bu yöntem, hava ile kuruyan endüstriyel organik kaplamalar için faydalı bulunmaktadır. Ancak ince kaplamalar, örneğin kalınlık 0.0254 mm’den büyükse, toz ve termal olarak kürlenen kaplamalar için uygun olup olmadığı henüz değerlendirilmiş değildir.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, ASTM D6991-17e1 standardı kapsamında organik kaplamalardaki iç gerilmelerin konsol (kiriş) yöntemiyle ölçümleri için standart test hizmetleri de vermektedir.

WhatsApp