EN 1644-2 Tıbbi Amaçlı Dokunmamış Kompresler İçin Test Yöntemleri - Bölüm 2: Bitmiş Kompresler

EN 1644-2 Tıbbi Amaçlı Dokunmamış Kompresler İçin Test Yöntemleri - Bölüm 2: Bitmiş Kompresler

Bir Avrupa standardı olan “EN 1644-2 Tıbbi amaçlı dokunmamış kompresler için test yöntemleri - Bölüm 2: Bitmiş kompresler” standardında, bitmiş dokusuz kompreslerin değerlendirilmesi için fiziksel ve kimyasal test yöntemleri açıklanmaktadır.

EN 1644-2 Tıbbi Amaçlı Dokunmamış Kompresler İçin Test Yöntemleri - Bölüm 2: Bitmiş Kompresler

Bu standardın amaçları doğrultusunda, kompres, şu amaçlardan bir veya daha fazlası için kullanılan herhangi bir şekil, form veya boyuttaki malzeme parçası veya parçaları ifade eder:

  • Cildi veya yaraları temizlemek için
  • Cerrahi prosedürler sırasında vücut eksüdalarını emmek için
  • Yara yönetiminde yaygın olarak kullanılan ajanlarla birlikte kullanmak için
  • Cerrahi prosedürler sırasında organları, dokuları vb. desteklemek için

Teste başlarken önce numune şartlandırılır. Bu standartta açıklanan test yöntemi, “EN 1644-1 Tıbbi amaçlı dokunmamış kompresler için test yöntemleri - Bölüm 1: Kompres üretiminde kullanılan dokunmamışlar” standardına açıklanan test yöntemi ile aynıdır. Ürün steril olarak kullanılacaksa, numuneler testten önce üreticinin talimatlarına göre sterilize edilmelidir.

Kompreslerin yaraları yeterli şekilde temizleme yeteneği olan önemli bir özelliğiyle başa çıkmak için, bu fiziksel özellikler arasına aşındırıcılık dahil edilmiştir. Şekil ve formlardaki büyük çeşitlilik ve farklı uygulama yolları nedeniyle, kinetik sürtünme katsayısı nihai ürün üzerinde güvenilir bir şekilde belirlenemez, varsa, nihai işlemden sonra yüzey malzemesi için belirlenen katsayı bir gösterge sağlayabilir.

EN 1644-1 standardında kinetik sürtünme testinin (kağıt endüstrisinde kullanılır) uyarlanması öngörülmüştür.

EN 29073-3 standardına göre kompreslerin çekme dayanımı ölçülür. Bitmiş ürünün çekme dayanımı hem malzemenin çekme dayanımının hem de bitmiş ürünün yapısal dayanımının test edilmesiyle yeterince kapsanmaktadır.

EN 1644-2 standardında şu fiziksel özelliklerin belirlenmesi için dikkate alınacak yöntemler verilmiştir:

  • Emme kapasitesi
  • Emilim oranı
  • Yapısal dayanıklılık
  • Düz katlı kompresler için patlama dayanıklılığı (kuru ve ıslak):
  • Düz kompresler için uygunluk
  • Islak tiftiklenme
  • Kuru tiftiklenme

EN 1644-1 standardında şu kimyasal özelliklerin belirlenmesi için dikkate alınacak yöntemler verilmiştir:

  • Suda çözünen maddeler
  • Floresans
  • Sulu özütün asitliği / alkaliliği
  • Polar olmayan çözünen maddeler
  • Yüzey aktif maddeler

Kompresin bu özellikleri, kompreste kullanılan dokusuz kumaşlar ve diğer malzemeler üzerinde elde edilen sonuçlardan veya EN 1644-1 standardında açıklanan yöntemlerin kompreslere uygulanmasıyla belirlenebilir. Bu durumda burada belirtilen hacim ve kütlelerin uyarlanması gerekir. Malzemelerin işlenmesi kimyasal özelliklerini değiştirirse, kimyasal özellikler için testler işlenmiş malzeme veya kompres üzerinde yapılmalıdır.

Emici kapasite için test yöntemi, sıvıların varlığında dokunmamış kompreslerin davranışının bir yönünün, yani emici kapasitenin veya su tutma kapasitesinin değerlendirilmesini kapsar. Emici kapasite testi, kompresin suya daldırılmadan önce ve daldırma, boşaltma ve sıkıştırmadan sonra kütle farkına göre kompresin su tutma özelliğini ölçer.

Test yapılırken kompresin tamamı tartılır ve delikli yüzeyle doğrudan temas edecek şekilde, doku veya yara teması için tasarlanmış yüzeyle paslanmaz çelik tepsiye yerleştirilir. Tepsi ve malzeme, EN ISO 3696 standardına uygun 3. sınıf deiyonize suya 18-22 derecede 10 saniye daldırılır. Tepsi ve malzeme paslanmaz çelik tanka aktarılır ve içeriğin 10 saniye boyunca süzülmesi sağlanır. Metal ağırlık, numunenin yüzeyine belirli bir kuvvet eşit şekilde uygulanacak şekilde kompresin yüzeyine yerleştirilir, 30 saniye beklenir ve ardından ağırlık dikkatlice çıkarılır. Kompres, işlem sırasında su kaybetmemeye dikkat ederek, bir forseps vasıtasıyla hemen taranmış bir tabağa aktarılır. Kompres kumaşının su tutma kapasitesi tartılır ve hesaplanır. Pratik nedenlerden dolayı, örneğin kompresin şekli veya boyutu, birden fazla kompres kullanılabilir. Bu prosedür her seferinde taze bir kompres üzerinde olmak üzere iki kez tekrarlanır. Üç belirlemenin her birinde, kompres başına emilen sıvının gram cinsinden ifade edilen sonuçları kaydedilir ve ortalama su tutma kapasitesi tespit edilir.

Emilme oranı için test yöntemi, kompreslerin emilim oranını belirlemek için kullanılır. Bir kompres, bir kapta bulunan suyun yüzeyine hafifçe düşürülür. Kompresin batması veya tamamen ıslanması için geçen süre, kompresin emicilik oranının bir ölçüsüdür.

Test yapılırken kap, EN ISO 3696 standardına uygun 3. sınıf deiyonize suyla 18-22 derecede, yaklaşık 10 cm derinlikte doldurulur. Forseps kullanarak kompres, sıçratmadan veya suyun altına sokmadan su yüzeyine bırakılır. Kronometreyi kullanarak kompresin üst yüzeyinin tamamen ıslanması veya kompresin su yüzeyinin altına tamamen batması için geçen süre saniye cinsinden ölçülür. Bu prosedür iki kez tekrarlanır.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, “EN 1644-2 Tıbbi amaçlı dokunmamış kompresler için test yöntemleri - Bölüm 2: Bitmiş kompresler” standardında tanımlanan test hizmetleri de vermektedir.

WhatsApp