Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından yayınlanan ISO 11357 standardı, “Plastikler - Diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC)” başlığı altında şu alt bölümlerden oluşmaktadır:
Diferansiyel tarama kalorimetrisi tekniğinin altında yatan temel ilke, numune, faz geçişleri gibi fiziksel bir dönüşüme uğradığında, her ikisini de aynı sıcaklıkta tutmak için referansa göre daha fazla veya daha az ısının ona akması gerekeceğidir.
ISO 11357 standardı, polimerlerin ve polimer karışımları malzemelerin çeşitli özelliklerinin ve bunlarla ilişkili şu olayların gözlemlenmesi ve ölçülmesi için tasarlanmıştır:
ISO 11357-1 standardında, şu tür polimerlerin ve polimer karışımlarının termal analizi için çeşitli diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC) yöntemleri tanımlanmaktadır:
ISO 11357-2 standardında, amorf ve kısmen kristalli plastiklerin cam geçişi ile ilgili cam geçiş sıcaklığının ve basamak yüksekliğinin belirlenmesine yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır.
ISO 11357-3 standardında, kristalli veya kısmen kristalli plastiklerin erime ve kristalleşme sıcaklıklarının ve entalpilerinin (sistemin toplam ısı içeriğine eşdeğer termodinamik miktarın) belirlenmesine yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır.
ISO 11357-4 standardında, diferansiyel taramalı kalorimetre ile plastiklerin özgül ısı kapasitesinin belirlenmesine yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır.
ISO 11357-5 standardında, diferansiyel tarama kalorimetrisi (DSC) kullanılarak reaksiyon sıcaklıkları ve süreleri, reaksiyon entalpileri ve dönüşüm derecelerinin belirlenmesine yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır. Bu standart, katı veya sıvı haldeki monomerler, ön polimerler ve polimerler için geçerlidir.
ISO 11357-6 standardında, diferansiyel tarama kalorimetrisi (DSC) aracılığı ile polimerik malzemelerin oksidasyon indüksiyon süresinin (izotermal) ve oksidasyon indüksiyon sıcaklığının (dinamik) yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır. Bu standart, hammadde veya bitmiş ürün olarak tamamen stabilize veya bileşik formda olan poliolefin reçinelerine uygulanabilir.
ISO 11357-7 standardında, diferansiyel tarama kalorimetrisi (DSC) kullanarak kısmen kristalli polimerlerin kristalleşme kinetiğini incelemeye yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır (izotermal ve izotermal olmayan test yöntemleri). Bu standart sadece erimiş polimerler için geçerlidir. Test sırasında polimerin moleküler yapısı değiştirilirse, bu yöntemler uygun olmamaktadır.
ISO 11357-8 standardında, katı doldurulmamış ve doldurulmuş veya fiber takviyeli plastiklerin ve kompozitlerin termal iletkenliğinin diferansiyel tarama kalorimetrisi (DSC) yoluyla belirlenmesine yönelik test yöntemleri tanımlanmaktadır. Bu standart, 1 W/(mK)’ye kadar termal iletkenliğe sahip malzemeler için geçerlidir.
Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, ISO 11357 standardı kapsamında, plastikler için diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC) testi hizmetleri de vermektedir.