EN 1366 Servis Tesisatları İçin Yangına Dayanıklılık Testleri

EN 1366 Servis Tesisatları İçin Yangına Dayanıklılık Testleri

Bir Avrupa standardı olan EN 1366 standardında, servis kurulumları için yangına dayanıklılık test yöntemleri açıklanmaktadır. Bu standart “Servis kurulumları için yangına dayanıklılık testleri” ana başlığı altında şu bölümlerden oluşmaktadır:

EN 1366 Servis Tesisatları İçin Yangına Dayanıklılık Testleri

  • EN 1366-1 Bölüm 1: Havalandırma kanalları
  • EN 1366-2 Bölüm 2: Yangın damperleri
  • EN 1366-3 Bölüm 3: Penetrasyon contaları
  • EN 1366-4 Bölüm 4: Doğrusal bağlantı contaları
  • EN 1366-5 Bölüm 5: Servis kanalları ve şaftları
  • EN 1366-6 Bölüm 6: Yükseltilmiş erişim ve boşluklu döşemeler
  • EN 1366-7 Bölüm 7: Konveyör sistemleri ve bunların kapakları
  • EN 1366-8 Bölüm 8: Duman tahliye kanalları
  • EN 1366-9 Bölüm 9: Tek bölmeli duman tahliye kanalları
  • EN 1366-10 Bölüm 10: Duman kontrol damperleri
  • EN 1366-11 Bölüm 11: Kablo sistemleri ve ilgili bileşenler için yangından korunma sistemleri
  • EN 1366-12 Bölüm 12: Havalandırma kanalları için mekanik olmayan yangın bariyeri
  • EN 1366-13 Bölüm 13: Bacalar

EN 1366-1 standardında, test edilen kanalların ayrılmaz bir parçası olan erişim panelleri dahil olmak üzere dikey ve yatay havalandırma kanallarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Bu test yöntemi, dışarıdan yangına (kanal A) ve kanalın içindeki yangına (kanal B) maruz kalan kanalların davranışını incelemektedir. Bu standart ekinde genel rehberlik ve arka plan bilgisi yer almaktadır (Ek A). Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır (EN 1363-1 Yangına dayanıklılık testleri - Bölüm 1: Genel gereksinimler). Ayrıca bu standart şunlar için geçerli değildir:

  • Yangına dayanıklılığı bir tavanın veya duvarın yangına dayanıklılık performansına bağlı olan kanallar (kanalların yangına dayanıklı şaftlar veya tavanlarla kapatılmış boşluklara yerleştirildiği durumlarda)
  • Yangın ayırıcılardan geçtikleri noktalarda yangın damperleri içeren kanallar
  • Bir, iki veya üç taraflı kanallar
  • Asma tertibatlarının (örneğin ankrajlar) zemine veya duvarlara sabitlenmesi

EN 1366-2 standardında, ısıya ve yüksek sıcaklıkta yangın, duman ve gazların geçişine dayanacak şekilde tasarlanmış yangın ayırıcı elemanlara monte edilen yangın damperlerinin yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Bu standart, asma tavanlardaki yangın damperlerinin test edilmesi için uygun değildir. Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır. Ayrıca bu standart, mekanik olmayan yangın damperlerinin test edilmesi için uygun değildir. Bu konuda EN 1366-12 standardı geçerlidir (EN 1366-12 Servis kurulumları için yangına dayanıklılık testleri - Bölüm 12: Havalandırma kanalları için mekanik olmayan yangın bariyeri).

EN 1366-3 standardında, bir penetrasyon contasının, bir hizmet tarafından girildiği konumda bir ayırma elemanının yangın direncini koruma yeteneğinin değerlendirilmesi için bir test yöntemi tanımlanmaktadır. Bacalar, havalandırma sistemleri, yangına dayanıklı havalandırma kanalları, yangına dayanıklı servis kanalları, şaftlar ve duman tahliye kanalları etrafındaki boşlukları yalıtmak için kullanılan sızdırmazlık contaları ile kombine geçiş sızdırmazlık contaları bu standardı kapsamı dışındadır. Bu standartta, duvarlar veya zeminler gibi ayırıcı elemanları temsil etmek için destekleyici yapılar kullanılır. Bunlar, pratikte test numunesi ile içine sızdırmazlık sisteminin kurulacağı ayırma elemanı arasındaki etkileşimi simüle eder. Bu testin amacı, duman veya sıcak gazların sızıntı oranı veya dumanların iletimi veya üretimi hakkında nicel bilgi sağlamak değildir. Bu tür durumlar, yalnızca test sırasında test numunelerinin genel davranışını açıklarken test raporunda not edilir. Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır.

EN 1366-4 standardında, amaçlanan son kullanımlarına göre lineer bağlantı contalarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Giydirme cephenin çevre contaları bu standardın kapsamına girmemektedir. Bu standartta şu testler yer almaktadır:

  • Mekanik olarak indüklenen hareket olmaması
  • Mekanik olarak indüklenen hareket olması

Bu testin amacı, duman veya sıcak gazların sızıntı oranı veya dumanların iletimi veya üretimi hakkında nicel bilgi sağlamak değildir. Bu tür durumlar, yalnızca test sırasında test numunelerinin genel davranışını açıklarken test raporunda not edilir. Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır.

EN 1366-5 standardında, EN 13501-2 standardında göre sınıflandırmak için duvarlardan veya zeminlerden geçen ve boruları ve kabloları çevreleyen yatay servis kanallarının ve dikey servis şaftlarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Test senaryosu, sistemin içinden veya dışından yangına maruz kalan kanalların ve şaftların davranışını inceler. Bu standart, servis kanallarına veya şaftlara takılan borular veya kablolar boyunca ısı iletimi veya bu boruların taşıdığı ortamlar yoluyla ısı iletimi sonucu yangın yayılma riskini incelememektedir. Yangın veya hasarlı boru askıları sonucu tüplerin ve kabloların termal uzaması veya kısalması nedeniyle oluşan hasar riskini kapsamamaktadır. Ayrıca bir, iki veya üç taraflı servis kanallarının veya şaftların nasıl test edileceğine dair rehberlik sağlamamaktadır. Bu test yöntemi, panolu sistemler için ve ayrıca panolarda şişen malzemelerle sürekli kaplamalı sistemler için kullanılabilir. Şişen malzemenin sadece penetrasyon aralığında uygulandığı sistemler için kullanılamaz. Ayrıca bu test yöntemi, duvarlarda ve zeminlerde dahili bariyerleri olan servis kanallarının veya şaftların değerlendirilmesi için uygun değildir. Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır.

EN 1366-6 standardında, zeminin altındaki dolgu içinden bir yangına maruz kaldığında yükseltilmiş erişim zeminlerinin ve içi boş zeminlerin yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi tanımlanmaktadır. Test numunesine uygulanan yangına maruz kalma aşağıdakilerden biri olabilir:

  • Standart zaman sıcaklık eğrisi
  • Sadece 500 dereceye kadar standart zaman/sıcaklık eğrisini takip eden düşük zaman sıcaklık eğrisi (bu sıcaklığa ulaşıldıktan sonra fırın içindeki sıcaklık 500 derecede tutulur)

Bu standart, yükseltilmiş veya içi boş zeminin inşa edildiği alt zeminin yangına dayanıklılığını belirlemez. Bu konuda EN 1365-2 standardı geçerlidir (EN 1365-2 Yük taşıyan elemanlar için yangına dayanıklılık testleri - Bölüm 2: Zeminler ve çatılar).

EN 1366-7 standardında, konveyör sistemleri panjurlarına konveyör hatlarının parçaları, elektrik kabloları veya pnömatik borular tarafından nüfuz ediliyorsa, gerekli sızdırmazlık önlemleri dahil olmak üzere dikey ve/veya yatay ayırma elemanlarına dahil açıklıklar içine kurulum için tasarlanmış konveyör sistemleri kepenk tertibatlarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır.

EN 1366-8 standardında, duman tahliye kanallarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Sadece yangın durumunda tahliye edilecek yangın bölmesinden başka bir yangın bölmesinden geçen duman tahliye kanallarına uygulanır. Bu standart tam gelişmiş bir yangına maruz kalmayı temsil eder.

EN 1366-9 standardında, sadece tek bölmeli uygulamalar için kullanılan duman tahliye kanallarının yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Bu tür uygulamalarda, duman tahliye sisteminin sadece alev almaya kadar (tipik olarak 600 derece) çalışması amaçlanmıştır. Bu test yöntemi sadece yanıcı olmayan malzemelerden yapılmış kanallar için uygundur. Sadece dört taraflı ve dairesel kanallara uygulanabilir. Bir, iki ve üç taraflı kanallar kapsanmaz. Bu test, yalnızca tek bölmeli uygulamalara yönelik yatay duman tahliye kanallarını kapsayacak şekilde tasarlanmıştır.

EN 1366-10 standardında, yüksek sıcaklık veya yangın koşulları altında performanslarını değerlendirmek için duman kontrol damperlerinin test yöntemleri açıklanmaktadır. Bu standarda göre test edilen duman kontrol damperleri, EN 13501-4 standardı kullanılarak sınıflandırılmalıdır ve bu testler gerçekleştirilmeden önce bu standart dikkate alınmalıdır (EN 13501-4 Yapı malzemelerinin ve yapı elemanlarının yangın sınıflandırması - Bölüm 4: Duman kontrol sistemlerinin bileşenlerine ilişkin yangına dayanıklılık testlerinden elde edilen verileri kullanarak sınıflandırma).

EN 1366-11 standardında, koruma sistemini P sınıflandırması için EN 13501-3 standardına göre sınıflandırmak için yangın koşulları altında devre bütünlüğünü korumak için elektrik kablosu ve bara sistemleri için koruyucu sistemlerin performansını değerlendirme yöntemi açıklanmaktadır. Test, dışarıdan yangına maruz kalan kablo koruma sistemlerinin davranışını inceler. Bu standartta belirtilen testler, geçilen duvar veya tavanın gerekliliklerini sürdürmek için yangından korunma sisteminin ve penetrasyon sızdırmazlığının performansını değerlendirmeyi amaçlamamaktadır. Bu standart, EN 1363-1 standardı ile birlikte kullanılmaktadır.

EN 1366-12 standardında, ısıya ve yüksek sıcaklıkta duman ve gazların geçişine dayanacak şekilde tasarlanmış yangın ayırıcı elemanlara monte edilen mekanik olmayan yangın bariyerlerinin yangına dayanıklılığını belirlemek için bir test yöntemi açıklanmaktadır. Bu standart, mekanik olmayan yangın bariyerlerinin asma tavanlarda modifikasyon yapılmadan test edilmesi için uygun değildir. Ayrıca yangın damperlerini test etmek için uygun değildir Bu standart, EN 1363-1 ve EN 1366-2 standartları ile birlikte kullanılmaktadır.

EN 1366-13 standardında, baca kurulumları için yangına dayanıklılık test yöntemleri açıklanmaktadır.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, EN 1366 standardı kapsamında, servis tesisatları için yangına dayanıklılık test hizmetleri de vermektedir.

WhatsApp