In Vitro 3T3 NRU Fototoksisite Testi (OECD 432)

Fototoksisite, vücuda uygulanan bir maddenin, daha sonra ışığa maruz kaldıktan sonra ortaya çıkan veya artan ya da bir maddenin sistemik uygulamasından sonra cilt ışınlaması ile indüklenen toksik tepkisi olarak tanımlanmaktadır.

In vitro 3T3 NRU fototoksisite testi, ışığa maruz kaldıktan sonra uyarılmış kimyasal tarafından indüklenen bir test maddesinin fototoksik potansiyelini tespit etmek kullanılmaktadır. Test, ışık varlığında ve yokluğunda kimyasala maruz kalan hücrelerin canlılığındaki göreceli azalma ile foto-sitotoksisiteyi değerlendirmektedir. Bu testle tanımlanan maddeler, sistemik uygulama ve cilde dağılımın ardından veya topikal uygulamadan sonra in vivo olarak fototoksik olabilir. Bu test yöntemine yönelik tanımlar OECD prosedür 432 ekinde yer almaktadır.

Birçok kimyasal türü, fototoksik etkilere neden olmaktadır. Ortak özellikleri, güneş ışığı aralığında ışık enerjisini emme yetenekleridir. Fotokimyanın birinci yasasına göre, fotoreaksiyon, ışık kuantumunun yeterli absorpsiyonunu gerektirmektedir. Bu nedenle, biyolojik testler düşünülmeden önce, OECD test kimyasalının absorpsiyon spektrumu belirlenmelidir.

Bu test yöntemi, bir kimyasalın ve ışığın birleşik etkisinden kaynaklanan diğer olumsuz etkileri tahmin etmek için tasarlanmamıştır. Ayrıca bu test, fototoksisitenin dolaylı mekanizmalarını, test maddesinin metabolitlerinin etkilerini veya karışımların etkilerini ele almak üzere tasarlanmamıştır.

In vitro 3T3 NRU fototoksisite testi, simüle edilmiş güneş ışığının sitotoksik olmayan bir dozuna maruz kalmanın varlığında ve yokluğunda test edildiğinde, bir kimyasalın sitotoksisitesinin karşılaştırmasına dayanır. Bu testteki sitotoksisite, test kimyasalı ve ışınlama ile işlemden 24 saat sonra ölçüldüğünde vital boya nötr kırmızı alımının konsantrasyona bağlı azalması olarak ifade edilmektedir. NR, difüzyon olmadan hücre zarlarına kolayca nüfuz eden ve hücre içinde lizozomlarda biriken zayıf bir katyonik boyadır. Hassas lizozomal membranın hücre yüzeyindeki değişiklikler lizozomal kırılganlığa ve yavaş yavaş geri döndürülemez hale gelen diğer değişikliklere yol açar. Bu tür değişiklikler, NR alımının ve bağlanmasının azalmasına neden olur. Böylece, bu testin temeli olan canlı, hasarlı veya ölü hücreler arasında ayrım yapmak mümkündür.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, in vitro 3T3 NRU fototoksisite testi (OECD 432) hizmetleri de vermektedir.