Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından yayınlanan ISO 16890 standardı, “Genel havalandırma için hava filtreleri” ana başlığı altında şu alt bölümlerden oluşmaktadır:
ISO 16890-1 standardında, partikül maddeye dayalı genel havalandırma için hava filtrelerine yönelik bir verimlilik sınıflandırma sistemi tanımlanmaktadır. Ayrıca test prosedürlerine genel bir bakış sağlanmakta ve filtrelerin değerlendirilmesi ve işaretlenmesi ve test sonuçlarının belgelenmesine yönelik gereksinimler açıklanmaktadır. Bu standardın, dizinin diğer bölümleri ile birlikte kullanılması amaçlanmıştır. Standardın tüm bölümlerinde tanımlanan yöntemlere göre test edildiğinde yüzde 99’a eşit veya daha düşük bir ePM1 verimliliğine sahip genel havalandırma için, partikül hava filtresi elemanlarını ifade etmektedir. Daha yüksek bir başlangıç verimliliğine sahip hava filtresi elemanları, başka uygulanabilir test yöntemleri ile değerlendirilmektedir. ISO 16890 standardının tüm bölümlerine uygun olarak elde edilen performans sonuçları, verimlilik ve ömür açısından hizmetteki performansı tahmin etmek için tek başına uygulanamamaktadır. Portatif oda havası temizleyicilerinde kullanılan filtre elemanları, bu standardın kapsamı dışındadır.
ISO 16890-2 standardında, genel havalandırma için hava filtrelerinin verimliliğini ve hava akış direncini ölçmek için kullanılan aerosol üretimi, test ekipmanı ve test yöntemleri açıklanmaktadır. Bu standardın, dizinin diğer bölümleri ile birlikte kullanılması amaçlanmıştır. Bu test yönteminin alt limiti, bu seviyenin altındaki bir test filtre elemanının bu prosedürün istatistiksel geçerlilik gerekliliklerini karşılaması çok zor olduğundan, en düşük yüzde 20 ePM10 verimliliği olması beklenmektedir. Bu aerosol fraksiyonunun dışındaki hava filtresi elemanları, başka uygulanabilir test yöntemleri ile değerlendirilmektedir.
ISO 16890-3 standardında, genel havalandırma için hava filtresinin gravimetrik verimini ve hava akışına direncini ölçmek için kullanılan test ekipmanı ve test yöntemleri açıklanmaktadır. Bu standardın, dizinin diğer bölümleri ile birlikte kullanılması amaçlanmıştır. Standardın tüm bölümlerinde tanımlanan yöntemlere göre test edildiğinde yüzde 99’a eşit veya daha düşük bir ePM1 verimliliğine ve yüzde 20’den daha yüksek bir ePM10 verimliliğine sahip genel havalandırma için, partikül hava filtresi elemanlarını ifade etmektedir.
ISO 16890-4 standardında, minimum kesirli test verimliliğini belirlemek için bir koşullandırma yöntemi tanımlanmaktadır. Bu standardın, dizinin 1-3 arası bölümleri ile birlikte kullanılması amaçlanmıştır ve test cihazı ve koşullandırma kabini için ilgili test gereksinimlerinin yanı sıra izlenecek koşullandırma yöntemi açıklanmaktadır. Standardın diğer bölümlerinde tanımlanan yöntemlere göre test edildiğinde yüzde 99’a eşit veya daha düşük bir ePM1 verimliliğine ve yüzde 20’den daha yüksek bir ePM10 verimliliğine sahip genel havalandırma için, partikül hava filtresi elemanlarını ifade etmektedir. Bu test yönteminin alt limiti, bu seviyenin altındaki bir test filtre elemanının bu prosedürün istatistiksel geçerlilik gerekliliklerini karşılaması çok zor olduğundan, en düşük yüzde 20 ePM10 verimliliği olması beklenmektedir. Bu standart, elde edilen sonuçlar, elektrostatik uzaklaştırma mekanizmasının dikkate alınması gereken önemli bir faktör olduğu durumlarda, fraksiyonel verimliliği tanımlayan veya sınıflandıran diğer standartlar tarafından da kullanılabilir.
ISO/AWI 16890-5 standardında, düz tabaka filtre ortamı için kısmi verim ve hava akışı direncinin ölçülmesine yönelik gereklilikler ve test yöntemi açıklanmaktadır. Standardın bu bölümü henüz geliştirme aşamasındadır.
Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, ISO 16890 standardı kapsamında, genel havalandırma için hava filtreleri test hizmetleri de vermektedir.