EN 13087-2 Koruyucu Kasklar - Test Yöntemleri - Bölüm 2: Şok Emilimi

EN 13087-2 Koruyucu Kasklar - Test Yöntemleri - Bölüm 2: Şok Emilimi

Bir Avrupa standardı olan “EN 13087-2 Koruyucu kasklar - Test yöntemleri - Bölüm 2: Şok emilimi” standardında, koruyucu kasklar için test yöntemleri açıklanmaktadır. Bu testlerin amacı, kaskın performansının uygun kask standardında belirtildiği şekilde değerlendirilmesini sağlamaktır.

EN 13087-2 Koruyucu Kasklar - Test Yöntemleri - Bölüm 2: Şok Emilimi

Bu standart, şok emiliminin belirlenmesine yönelik bir yöntem sunmaktadır. Bu standardı uygulamak için, en azından belli parametrelerin uygun kask standardında belirtilmesi gerekir. Açıklanan testler için ön koşullar şu şekilde belirlenmiştir:

  • Performans gereklilikleri
  • Numune sayısı
  • Numunelerin hazırlanması
  • Şartlandırma sırası
  • Test sırası
  • “Düşen kütle yöntemi” veya “Düşen kafa formu yöntemi” test yöntemi
  • Kafa formlarının boyutları
  • Vurucu veya örs tipi
  • Takma talimatları
  • Kasklardaki darbe noktalarının sayısı ve konumu
  • Her darbe için, düşen kütle yöntemi için düşen kütlenin toleransı dahil darbe enerjisi veya düşen kafa formu yöntemi için kask / kafa formu tertibatının toleransı dahil darbe hızı

Testler, EN 13087-1 standardında belirtilen ortam koşullarında gerçekleştirilir. Test yöntemi kaskın bir kafa formuna takılmasını belirttiğinde, bu uygun kask standardına uygun olarak yapılır. İki test yöntemi belirtilmiştir: düşen kütle yöntemi ve düşen kafa formu yöntemi. Uygun kask standardı, bu yöntemlerden hangisinin uygulanabilir olduğunu belirtir. Ek A, ölçüm belirsizliğine atıfta bulunmaktadır.

Düşen kütle test yönteminde, belirtilen bir vurucunun, sabit bir şekilde monte edilmiş bir kafa formuna takılı bir kaskın üzerine belirtilen enerjiyle düşmesine izin verilir. İletilen kuvvet, kafa formunun altında bulunan bir kuvvet dönüştürücüsü aracılığıyla ölçülür.

Bu testler kullanılan başlıca ekipman şunları içerir: taban, test kafa formları, vurucu, kılavuz sistemi, darbe hızını ölçme araçları ve verileri kaydedip analiz eden enstrümantasyon (kuvvet dönüştürücü ve sinyal koşullandırma enstrümantasyonu).

Taban, çelik veya çelik ve beton kombinasyonundan yapılmış sağlam bir yapıda olmalı ve kütlesi en az 500 kg olmalıdır. En azından en üstteki 25 mm çelikten oluşmalıdır ve varsa betona sıkıca tutturulmalıdır. Taban ve kafa kalıbı montaj tertibatının hiçbir parçası ölçümleri etkileme olasılığı olan rezonans frekansına sahip olmamalıdır.

Test kafa formları, EN 960 standardı ile uyumlu olmalıdır. Kullanılacak boyutlar kask standardında belirtilmiştir ancak 495, 535, 575, 605 ve 625 boyut tanımlarından seçilmelidir. Dik konumdayken, kafa formu merkezi dikey ekseni kuvvet dönüştürücü ve vurucu ile çakışacak şekilde konumlandırılmalıdır.

İki tip vurucu belirtilmiştir: düz ve yarım küre. Kullanılacak vurucu tipi, uygun kask standardında belirtilmiştir. Vurucu çelikten yapılmalı ve 5 artı/eksi 0,05 kg kütleye sahip olmalıdır. Düz vurucu, 100 artı/eksi 2 mm çapında düz bir vurucu yüze sahip olmalı ve çevresinin kenarı nominal olarak 2 mm yarıçapında olmalıdır. Yarım küre vurucu, 50 artı/eksi 1 mm yarıçapında yarım küre bir vurucu yüze sahip olmalıdır.

Çarpıcının serbest veya yönlendirilmiş düşüşte düşürülmesi için araçlar sağlanır.

Kılavuz sistemi, çarpıcının şunları sağlayacak şekilde olmalıdır:

  • Merkez ekseni kuvvet dönüştürücünün merkez dikey ekseniyle çakışacak şekilde baş formunun üzerinde konumlandırılır
  • Teorik olarak serbest düşüş için elde edilecek olanın yüzde 95’inden az olmayan bir çarpma hızıyla gerekli çarpma noktasına düşer

Serbest düşüş kullanılmadığı takdirde, çarpmadan önce 60 mm’den fazla olmayan bir mesafeden, artı/eksi yüzde 1 doğrulukla çarpma hızını ölçmek için araçlar sağlanır. Çarpma hızı, cihazın devreye alınması sırasında ölçülür. Her çarpma için yapılması gerekmez, ancak yeterince düzenli olmalıdır.

Eylemsiz olmayan kuvvet dönüştürücüsü tabana sıkıca tutturulmalı ve hassas ekseni, kafa formunun ağırlık merkezinden ve vurucu merkezinden geçen dikey eksenle çakışacak şekilde düzenlenmelidir. Dönüştürücü, hasar görmeden 40 kN’luk bir sıkıştırma kuvvetine dayanabilmelidir.

Sinyal koşullandırma enstrümantasyonu, tüm ölçüm kanalının ISO 6487 standardı kanal frekans sınıfı 600’e uygun bir frekans tepkisine sahip olmasını sağlamalıdır. Dijital örnekleme kullanılıyorsa, en az 6 kHz’lik bir örnekleme hızı kullanılmalıdır. Gerekli düşük geçiş filtresi bilgisayar yazılımına dahil edilebilir.

Koşullandırmadan çıkarıldıktan sonraki 1 dakika içinde (bu süre sadece sıcaklık koşullandırması için geçerlidir), kaskı kafaya takılması amaçlanan şekilde uygun baş biçimine takın ve vurucunun belirtilen darbe noktasına düşmesine izin verilir. Darbe enerjisi, uygun kask standardında belirtildiği gibi olmalıdır. Kaskın tasarımı vurucu ile baş biçimi arasında doğrudan temasa izin veriyorsa, test gerçekleştirilmez ve sonuç bir başarısızlık olarak ilan edilir. Darbe sırasında iletilen maksimum kuvveti en yakın 10 N’a kadar kaydedilir ve raporlanır.

Düşen kafa formu test yönteminde, test edilecek kask bir kafa formuna takılır ve tertibatın belirtilen hızda sabit bir şekilde monte edilmiş bir örs üzerine düşmesine izin verilir. Kafa formunun yavaşlaması, kafa formunun içinde bulunan üç eksenli bir ivmeölçer vasıtasıyla ölçülür.

Kuruluşumuz, çeşitli sektörlerdeki işletmeler için verdiği sayısız test, ölçüm, analiz ve değerlendirme çalışmaları arasında, eğitimli ve uzman bir kadro ve gelişmiş teknolojik donanımı ile, “EN 13087-2 Koruyucu kasklar - Test yöntemleri - Bölüm 2: Şok emilimi” standardında tanımlanan test hizmetleri de vermektedir.

WhatsApp